Het eenvoudigst is t natuurlijk om in een first-class-airco treinwagon te stappen en je bent voor een paar tientjes dezelfde dag nog op je bestemming. Wij namen alleen een (van de) mooierstere weg. For english click op translate.
Etappe1; start in het ouwe central-station van BKK (inmiddels half spoorwegmuseum). Na een kleine 2 uur treinen ben je de bebouwing uit, staan de rijstvelden in de fik, uche. Neehoor, viel hartstikke mee. Na 40 stationnetjes, (waarvan er inmiddels 20 eksakt hetzelfde vernieuwd zijn, daar gaat de historiese romantiek van ouwe gevaarlijke troep die in hoofden van toeristreizigers leeft) arrivé presies op tijd. Na het hotel intsjekken zat de 5 in de klok-klok.
Etappe2; naar een “on-thais” resortje, want redelijk robuuste bungalowtjes, alles werkt en ze doen aan -preventief- onderhoud. Nu wil ik geen hele bevolking stigmatiseren hoor, maar t viel gewoon op. Savonds naar t sentrum, het Loi Krathong-feest, iets met drijvende lotusbloem en de 12e volle maan vh jaar. De optocht hebben we grotendeels gemist\van verre gezien, want we zaten lekker met een thai of 20 op een terrassie. De traditionele papieren lampion met kaars nie gezien dit jaar, mogelijk dan toch eindelijk verboden ivm brandgevaar. Als je wilt, kun je in oude blogs wel (foto) terugvinden hoe wij ook zo’n ding de lucht in moesten klooien.
Etappe3; br8 ons in “the secret garden”, 9 hutjes rondom tuin\vijver\koivis\groen (500m2! ;-), die niemeer zo geheim is. Daaglijks 20 v\m\x en 1000 selfies. Wel lijkt het of we een ander land zijn binnengereden, wat in zekere zin ook zo is; het land vd Karen, een volk van een half miljoen mensen, verspreid over een gebied zogroot als 3x NL boven elkaar geplakt, halfhalf aan weerszijden vd Thai\Myamar-grens. Maar echt ergens bijhoren? Neehoor, vd thai krijgen ze stiekum wat wapens, zodat ze in Birma een beetje eigen leger enzo kunnen spelen (en zich tegen hun junta verdedigen). Er is best meer aan de hand hoor, want je struikelt over de ngo’s\goeienedoelendingen\volunteers (wat wel vnl. een ca 25jarigen meidending lijkt). April 2024 was t ineens weer een serieus konflikt met bommen enzo. De grensovergangsnelweg werd bezet en die zijn er maar om de 500 km. Nu issut weer rustig. Beetje haktakverhaal! Maarja, veel interessant ad hand.
Weetjes; Door burmees\moslim\india\allerlei-invloeden is t hier keilekker eten. De vrouwen hebben gele thanakaboomschorspoederpasta op hun gezicht als zonnebrand en makeup. Terwijl de gasten een gore rooie bek van het betelbladkauwen hebben. De fluimen op straat zien eruit alsof er een steekpartij is geweest, bah. Ze zeggen dattut tegen tandpijn helpt, maar tanden hebben ze ampert, dus wat was er eerst? Wij vinden het miljeutechnies goed dat ze veel fietsen (al is de reden natuluk armoe en geen brommert kunnen kopen). Nietzo klimaatneutraal moeten wij smiddags de airco een paar uur aanzetten, omdat het in ons platgedakte hutje zo heet wor dat de koelekast t niet aankan en anders ons bier warm wordt.
Etappe4; met de songtaew, dit is een leuke sjarming pickup met 2 bankies tegenover elkaar, voor 10 mensen, maar 18 past ook. Na 6 uur ben je er wel klaar mee, pfffft. Biertijd. Morgen meer. Het was wel weer enorm mooi, zoek maar een blog terug met “105”! We zijn van 35\30 naar 30\22 graden gegaan, dus goed bezig. Van 13 tot 16 (12tot17!!! gilt Son) siësta, rest vd dag heerluklekker. Hutje, rijstvelden, ri4, mooi, laat ons maar ff . . .
Etappe5; brengt ons in CMai, waarover volgend x meer. Voor die alles willen weten; Trek minimaal een week uit voor deze 1000 km noordwaarts langs de west-\birmees-myamarse grens, we sliepen in Nakhon S, Tak en 2x Mae S!
Een reactie
Reacties zijn gesloten.